Şiirde ahenk, birbirleriyle uyumlu seslerin, belli bir ritimle beraber bulunmasıyla sağlanır. Ahengi sağlayan ses ve ritim unsurları şunlardır:
Asonans: Aynı sesli harflerin tekrar edilmesi.
Aliterasyon: Aynı sessiz harflerin tekrarlanması.
İç Kafiye: Dize ortalarında bulunan ve mısra sonlarındaki uyakla uyumlu ses benzerliğidir.
Ölçü: Üç çeşit ölçü görülmektedir;
a)Aruz Ölçüsü: Dizelerdeki hecelerin kısalığına ve uzunluğuna dayanır.
b)Hece Ölçüsü: Dizelerdeki hece sayılarının birbirine eşit olmasına dayanır.Daha çok 7’li, 8’li ve 11’li kalıplar kullanılır.
c)Serbest Ölçü: Ölçü ve uyak düzeni olmayan şiirlerin ölçüsüdür.
Redif: Dize sonlarında yazılışları, anlamları ve görevleri aynı olan eklerin, sözcük ve sözcük gruplarının tekrar edilmesidir.
Uyak (Kafiye): Dize sonlarındaki ses benzerliğidir.
Uyak Türleri: Dört çeşit uyak bulunur;
a)Yarım (tek ses) uyak
b)Tam (iki
ses) uyak
c)Zengin (üç
ya da daha fazla ses) uyak
d)Cinaslı
(yazılışları aynı anlamları ayrı olan) uyak
Uyak Düzenleri: Üç çeşit uyak düzeni vardır;
a)Düz uyak (aabb/aaab)
b)Çapraz uyak
(abab)
c)Sarma uyak
(abba)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder